Het afbraakproces van
biologisch afbreekbare tassen Brengt in op de afbraak van deze tassen in eenvoudiger verbindingen door natuurlijke omgevingsprocessen. Het is echter belangrijk op te merken dat het specifieke afbraakproces kan variëren, afhankelijk van het materiaal en de formulering van de biologisch afbreekbare zak. Hier is een algemeen overzicht van het afbraakproces voor biologisch afbreekbare tassen:
Blootstelling aan omgevingsfactoren: biologisch afbreekbare tassen zijn ontworpen om af te breken wanneer blootgesteld aan verschillende omgevingsfactoren, zoals zonlicht, vocht, zuurstof en microbiële activiteit. Deze factoren initiëren en versnellen het afbraakproces.
Hydrolyse: in aanwezigheid van vocht (water) beginnen de chemische bindingen in de polymeerketens van de biologisch afbreekbare zak te breken. Dit proces wordt hydrolyse genoemd. Watermoleculen infiltreren de structuur van de zak, waardoor deze verzwakt en uiteindelijk in kleinere stukken fragmenteert.
Microbiële actie: micro -organismen, zoals bacteriën, schimmels en enzymen, spelen een cruciale rol in de afbraak van biologisch afbreekbare zakken. Deze micro -organismen verbruiken de organische componenten van de tas als een energiebron en breken de polymeerketens af in eenvoudiger verbindingen. Deze microbiële activiteit is vooral belangrijk in natuurlijke omgevingen waar micro -organismen overvloedig zijn.
Fragmentatie: terwijl de polymeerketens van de tas worden onderverdeeld in kleinere moleculen, verliest de tas geleidelijk zijn structurele integriteit. Dit leidt tot de fragmentatie van de zak in kleinere stukken, die de microbiële en chemische afbraak verder kunnen vergemakkelijken.
Conversie in humus: de afgebroken componenten van de
biologisch afbreekbare tassen kan worden omgezet in humusachtige stoffen. Humus is een stabiel organisch materiaal dat onderdeel wordt van de grond en de kwaliteit kan verbeteren. Deze stoffen integreren in het natuurlijke ecosysteem zonder langdurige milieuschade te veroorzaken.